Winterfruit, valfruit, vogels, bemesting

We oogsten wat we nodig hebben, de rest blijft onder de bomen liggen; voor de vogels en wat er verder van wil eten. Het late bewaarfruit blijft lang intact. Zomer- en herfstrassen zijn meestal binnen een maand verteerd. Zo dienen ze weer als meststof. 

Granny Smith rijpt hier (in ons klimaat) eigenlijk niet af en blijft lang in de boom hangen, vaak tot in maart.

Ik kom nogal eens adviezen tegen om valfruit op te ruimen met oog op besmetting door schimmelziekten, maar dat lijkt me alleen relevant voor vruchtmummies door Monilia-rot. Die worden ook niet door vogels gegeten (!?) en blijven een bron van besmetting. Voor het overige lijkt het me een onzinadvies. Ik heb hier ondervonden dat rassen aangetast raken door schurft of meeldauw wanneer ze daar gevoelig voor zijn, en ook dat sterke rassen geen hinder lijken te ondervinden van besmettingsbronnen in de directe omgeving.

's Winters trekt het fruit veel vogels zodat de bomen dan steeds bevolkt zijn met vooral merels en wat minder frequent kramsvogels en koperwieken. Al die vogels zouden een extra infectierisico betekenen. Ze hoppen immers door het aangevreten fruit op de grond en gaan daarna weer met hun scherpe nagels de boom in. Zover ik het kan beoordelen lijkt het me niet dat daaraan enig nadeel is toe te schrijven. 

Overigens wordt het meeste fruit hier eigenlijk nooit bemest. De grond is vruchtbaar genoeg, en bovendien bemest een boom zichzelf met het (fijn-)stof dat door het blad wordt gevangen en door de regen de grond inspoelt. 
Zolang fruitbomen goed in het blad zitten en voldoende dragen en groeien, is het volstrekt onnodig ze nog eens extra op te jagen met overbodige voedingsstoffen: dat maakt ze alleen maar week en bevattelijk. Ik bemest alleen wanneer dat nodig lijkt, en dan nog met mate.

Querina Florina blijft ook lang hangen, maar daarmee is het na een flinke vorstperiode wel gedaan. Het is een prima bewaarbare appel die pas na een paar maanden bewaring op smaak begint te komen.

Detail valfruit: Querina Florina.