zaterdag 29 januari 2011

Winterwerk, stookhout

Afgelopen week heb ik wat gedund in de windsingels en een omgewaaide boom opgeruimd. De nieuwe houtmijt groeit alweer flink, en er ligt nog volop hout dat eerst gekloofd moet worden. Tegen de tijd dat dergelijk hout de kachel in gaat, ben je er na het werk dat je er aan hebt (zagen, sjouwen, kloven) al een paar keer warm van geworden. Het dunnere snoeihout gebruiken we om takkenhagen* van te stoppen (*takkenhagen)
Een paar jaar geleden zag ik in Duitsland cirkels stookhout die bijeen werden gehouden door een stuk stevig gaas. Dat leek me makkelijker dan stapelen, en sindsdien heb ik het ook zo aangepakt. De Duitse cirkels waren bovenop afgedekt met een stuk plastic; dat is wel makkelijk, maar lelijk. Ik heb er een afwaterend dak op gestapeld; dat is natuurlijk toch weer extra werk, maar je hebt daardoor wel een aantrekkelijk bouwsel.








Houtmijt in wording. Het gaas wordt op het vlonder gezet, zodat je de onderkant met de bosmaaier vrij kunt houden (foto augustus '10)
De diameter van de mijten is ongeveer 3,5 meter; binnenin wordt alles los (en lukraak) gestort; aan de buitenkant leg ik de stammetjes in een cirkel zodat het er geordend uitziet. Voor de bodem heb ik een luchtig platform gemaakt van oude pallets en wat plankhout; het gaas is zwaar schapengaas (ursus gaas). Omdat het vrij grote stukken hout zijn (voor de hout-cv-ketel) blijven deze mijten drie jaar intact om goed te drogen. Daarna gaat het in de zomer de loods in.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten