Boerenganzen

Ganzen stonden al een tijd op onze verlanglijst en vorig voorjaar kwam het er dan van. We hadden een weitje met wat fruitbomen voor ze gereserveerd, maar eerst moesten ze aan ons wennen in een leegstaande kippenren.
 
Daar hadden we een paar stoelen neergezet om ze van tijd tot tijd gezelschap te houden zonder onszelf teveel op te dringen. Ganzen zijn uitgesproken groepsdieren, maar wantrouwig tegen alles wat vreemd is en het duurt wel een tijdje voor ze aan je gewend zijn.

Jacobus en Neeltje zijn Twentse landganzen, zij kwamen als eerste.

  Eenmaal gewend blijken het sociale en gezeglijke dieren die zich gezellig keuvelend met je verhouden. 

Daarna kwamen Binky en Patsy - hier in het kippenhok op de achtergrond - om ze even aan elkaar, aan ons, en aan de nieuwe omgeving te laten wennen.

Wanneer ik kom voeren maken ze wel een hoop stampij. Dat werk ik zelf in de hand door ze al op ruime afstand te roepen. Dan komen ze luidkeels en klapwiekend aanstormen om me naar de voerplek te geleiden.  

Daar volgt een vast ritueel: Jacobus (de oudste gent) krijgt altijd als eerste een stukje brood uit de hand, dan Neeltje (zijn gezellin); het andere stel (Binky & Patsy) hebben zich dan als quarterbacks opgesteld en krijgen hun stukjes toegeworpen. Wanneer Neeltje dat van ze weet te stelen, jagen B&P haar gezamenlijk een ronde achterna rond het voederhuisje. 
Jacobus wijkt bij dit alles niet van mijn zijde en ik wacht dan even tot iedereen z'n positie weer heeft ingenomen. Ze krijgen twee maal daags één boterham (een halve boterham per gans per dag) om het contact te onderhouden.

Mei (2018) voor het eerst in hun nieuwe weide.  Het gras stond eigenlijk al wat te welig, maar ze wisten er in een verbazend tempo doorheen te grazen. Ze hebben hier zo'n 800> vierkante meter.

En inmiddels hebben wij er een voederhuisje - dat is comfortabeler bij slecht weer.

  

En voor de ganzen een flinke waterbak.

 

Appels vinden ze ook wel lekker, maar die eten ze met mate. Vaak gooien ze een appel in het water om daar op te knabbelen. Beslist handig, want zo wordt die niet modderig tijdens het eten.

Zolang er voldoende gras staat hoeven ganzen niet bijgevoerd te worden, het broodritueel is vooral een sociale gebeurtenis.

Nu, in de winter, het gras niet zoveel meer voorstelt krijgen ze dagelijks ook wat gemengd graan (watervogelmix).
 
Prettig is dat ganzen nauwelijks belangstelling hebben voor andere gewassen. Fruitbomen en struiken hoeven niet beschermd te worden, en ook andere planten laten ze met rust. Alleen de bast van een pas geplant appelboompje bleek toch te aantrekkelijk, daar moest een stukje gaas omheen.