Ons erf is groot genoeg om onze omgeving te zijn en zo leven we binnen een horizon die we zelf vorm hebben gegeven. Dat leek ons vroeger een opperste vorm van luxe, en dat is het voor ons nog steeds.
Maar alle luxe heeft zijn prijs: als je een terrein van drie hectare naar je hand wilt zetten, ben je al snel slaaf van eigen ideeën. Buitenwonen is een dwingende manier van leven; daar heb je maar gehoor aan te geven, anders is de lol er snel vanaf.
We hebben ons geschikt naar de eisen die het terrein ons stelt; we kunnen ook niet anders- want we zijn verslaafd aan de ruimte, aan de moestuinen, aan het fruit, aan de ruziënde gaaien, aan de schorre roep van de fazanthanen en zijn vertederd als we constateren dat de spechten een gatenkaas van de oude wilg voor-de-deur hebben gemaakt.
 |
| Cammingha Hof, 12 juni 2011 |
 |
| Cammingha Hof, 12 juni 2011 |
 |
| Cammingha Hof, 12 juni 2011 |
 |
| Cammingha Hof, 12 juni 2011 | | |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten